wieczne potępienie

См. также в других словарях:

• potępienie — n I 1. rzecz. od potępić. 2. lm D. potępieniepień «ocena, wyrok potępiający» Ich postępowanie spotkało się z ogólnym potępieniem. 3. «w religii chrześcijańskiej: utrata zbawienia, kara piekła» zwykle w wyrażeniu: Wieczne potępienie …   Słownik języka polskiego

• potępieniec — m II, DB. potępienieceńca, W. potępienieceńcze (potępienieceńcu); lm M. potępienieceńcy, DB. potępienieceńców «według wierzeń chrześcijańskich: grzesznik skazany na wieczne potępienie» ◊ pot. Drzeć się, krzyczeć, męczyć się, cierpieć jak… …   Słownik języka polskiego

• mahometanizm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. mahometanizmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} jedna z wielkich religii monoteistycznych, stworzona na początku VII w. w Arabii przez Mahometa, zakładająca wiarę w jednego Boga (Allacha), wieczne potępienie lub …   Langenscheidt Polski wyjaśnień